ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹೇಳುತ್ತಿವೆ ....
ನೀನೆಂದು ನನ್ನವನು... ನನ್ನವನು.....!
ಆದರೇಕೋ ಕಾಣೆ ನಿನ್ನೆದುರು
ನಿಂತೊಡನೆ ಹದರಗಳೇ ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ,
ನಿಂತೊಡನೆ ಹದರಗಳೇ ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ,
ಎಲ್ಲಕಡೆಯೂ ನಿಶಬ್ದ... ನಿಶಬ್ದ...
ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟೊಡನೆ ಆತಂಕ ?
ನಡೆದದ್ದು ಕನಸು.... ಕನಸೇ ?
ಹನಿಯೊಂದು ಪುಟಿಯುತ್ತಲೇ
ಕನವರಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಕನಸಲ್ಲೂ ಕಾಡುವೆಯಲ್ಲ,
ನಕ್ಕು ನಗುವೇಯಲ್ಲ...
ನನಸಗಲೆಂದೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬಾರದೆ? ಎಂದು
ಪುಟಿದ ಹನಿ ಜಾರುತ್ತಲೇ ನಗುತ್ತಿತ್ತು.........!
ನಗು ನಗುತ್ತಲೇ ಮರೆಯಾಯಿತು.
2 comments:
HI Kannika,
u r poems are good...keep on post.. i hope these writings frm u ...
good luck
hi.. kannika.. very nice poem........
Post a Comment